Scena Młodych / Orkiestra Akademii NOSPR & Vincent Kozlovsky - NOSPR

Prosimy o zapoznanie się z informacjami dotyczącymi parkingów w Strefie Kultury – ważne informacje o parkingach

75 lat temu powstał “Koncert na orkiestrę smyczkową” Grażyny Bacewicz. Warto przytoczyć okoliczności jego prawykonania – rok 1950, Walny Zjazd Związku Kompozytorów Polskich, a także recenzję, pióra Stefana Kisielewskiego: “Z czystym sumieniem powiedzieć można, że honor kompozytorów polskich uratowała tym razem “baba” – Grażyna Bacewicz. Jej “Koncert na orkiestrę smyczkową”, napisany z rozpędem i energią, pełen płynnej inwencji i świetnych pomysłów instrumentacyjnych, obudził nas w końcu z letargu. Utwór nawiązuje do jakiegoś Bacha czy Haendla - taki współczesny Koncert Brandenburski. Poczuliśmy tu wreszcie 'krwisty kawał' zdrowej i smacznej muzyki, napisanej z potencją twórczą - iście męską." (cyt. za Culture.pl). Nic dziwnego, że autentyczny zachwyt wykonawców i publiczności towarzyszy koncertowi przez wiele lat, przynosząc wiele wspaniałych interpretacji, do których – mamy nadzieję – dołączy kolejna udana: Akademii NOSPR pod dyrekcją Vincenta Kozlovsky’ego.  

Koncert g-moll na organy, kotły i smyczki, należący do reprezentacyjnych dzieł Poulenca, to swoiste “zamówienie kompozytorskie” księżniczki Edmond de Polignac sprzed ponad 80 lat.  Skonstruowany według najlepszych zasad sztuki, pełen życia, kontrastów i niezwykłej energii. Uważny słuchacz bez trudu odnajdzie liczne nawiązania do dawnych mistrzów – Bacha i Buxtehudego, ale też i znamiona stylu Poulenca – ten ze wszech miar oryginalny i bogaty świat dźwiękowy, na który składa się swoiste połączenie liryzmu z nutą sentymentalizmu, skierowanego niekiedy w stronę muzyki popularnej, a w omawianym Koncercie – również i w stronę muzyki religijnej. Wedle słów samego kompozytora: “to nie jest ten szczęśliwy Poulenc, który napisał Koncert na dwa fortepiany, ale Poulenc w drodze do klasztoru – piętnastowieczny Poulenc, tak można by to ująć” . Poczet wielkich współpracowników Poulenca w tym utworze zamyka znacząca postać w świecie organów – Maurice Duruflé, pierwszy wykonawca utworu, wspierający kompozytora wskazówkami dotyczącymi registracji (dla zainteresowanych jego nagraniem z 1961 – jest dostępne na YT). 

 23 minuty muzyki w 7 częściach – gratka dla odkrywców i amatorów nieszablonowych brzmień! 

Czas trwania wydarzenia – ok. 60 minut, bez przerwy.