Mistrzowskie koncerty kameralne / Juliette Hurel / Hélène Couvert - NOSPR
Mistrzowskie koncerty kameralne / Juliette Hurel / Hélène Couvert
Mel Bonis – Sonata na flet i fortepian
Tōru Takemitsu – „Voice” na flet solo
Gabriel Fauré –
Sicilienne op. 78 (oprac. na flet i fortepian Henri Busser)
Fantasie op. 79
Lili Boulanger – „D’un matin de printemps” na flet i fortepian
Claude Debussy –
„La terrasse des audiences du clair de lune” z cyklu „Preludia” (zeszyt II)
„Syrinx” na flet solo
Preludium do „Popołudnia fauna” (oprac. Gustave Samazeuilh)
Francis Poulenc – Sonata na flet i fortepian
Dźwiękiem fletu porozumiewano się niegdyś z zaświatami i królestwem bogów. Starożytni Egipcjanie słyszeli w nim głos Izydy, bóstwa płodności i opiekunki rodzin. Według mitologii hinduskiej pojawił się na tym świecie tylko dlatego, że nie mógł znieść rozstania z Kryszną i ubłagał Najwyższego, by wziął go ze sobą między ludzi. Przez wieki kojarzony z eterycznym śpiewem aniołów bądź czystym głosem natury, w epoce romantyzmu stał się nośnikiem sentymentalnych uniesień ducha. Kompozytorzy lubili nawiązywać do jego mitycznej przeszłości – Debussy dwukrotnie odniósł się do historii Pana, prześladowcy nimfy Syrinx, zamienionej ostatecznie w trzcinę, z której bożek wystrugał swoją fletnię („Syrinx” na flet solo i Popołudnie fauna). Na dzisiejszym koncercie Juliette Hurel i akompaniującej jej na fortepianie Hélène Couvert – dwóch rówieśnic i koleżanek z paryskiego Konserwatorium – zabrzmią też inne muzyczne dowody, że flet otwiera przed słuchaczem bramy innego świata: począwszy od utworów Faurégo, arcymistrza małych form, przez późnoromantyczną Sonatę Mel Bonis, roziskrzony barwami poemat dźwiękowy Lili Boulanger oraz wirtuozowską Sonatę Poulenca, aż po Voice Takemitsu, perełkę XX-wiecznego teatru instrumentalnego.
Dorota Kozińska
Najbliższe koncerty
