Alexander Humala - NOSPR

Studiował dyrygenturę chóralną w Białoruskiej Państwowej Akademii Muzycznej w Mińsku i dyrygenturę symfoniczną w Konserwatorium w Rotterdamie. Wiedzę pogłębiał podczas kursów mistrzowskich, kształcąc się pod kierunkiem takich nauczycieli, jak Collin Metters, Jurij Simonow, Jorma Panula. W 2010 r. otrzymał prestiżowe stypendium Huygensa. W ramach programu stypendialnego L. Kirklanda studiował zarządzanie kulturą na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (2019–2020).
Zadebiutował w 2003 r. z Orkiestrą Kameralną Białoruskiej Akademii Muzycznej. W tym samym roku wystąpił z Orkiestrą Symfoniczną Młoda Białoruś, po czym odnotował międzynarodowy debiut z Litewską Państwową Orkiestrą Symfoniczną i został zaproszony do występów gościnnych z Orchestra Giovanile della Saccisica.
W latach 2009 i 2012, w ramach programu stypendialnego „Gaude Polonia”, odbył staże dyrygenckie w Operze Wrocławskiej i Filharmonii Narodowej w Warszawie; w latach 2014–2016 był asystentem dyrygenta w Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach; w latach 2013–2019 pełnił funkcję głównego dyrygenta białoruskiego zespołu Capella Sonorus. Od 2017 do 2021 r. dyrygent Rosyjskiej Narodowej Orkiestry Filharmonicznej.
Współpracował m.in. z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Bałtyckiej i Łódzkiej, Orkiestrą Symfoniczną z Hajfy, Białoruską Narodową Orkiestrą Symfoniczną, Litewską Narodową Orkiestrą Filharmoniczną oraz orkiestrami filharmonicznymi w Saratowie i Samarze. W sezonie 2013/2014 był asystentem Martyna Brabbinsa przy wystawieniu opery Dog’s Heart A. Raskatova w Operze w Lyonie.
Występował podczas Festiwalu w Lucernie (z Orkiestrą Festiwalową Akademii w Lucernie pod kierunkiem Pétera Eötvösa, 2012), Letniego Festiwalu w Pärnu (2011), gdzie był uczniem Neeme Järviego i Paavo Järviego, St Magnus International Festival na Orkadach (2011), gdzie pracował z takimi zespołami, jak Scottish Chamber Orchestra i London Sinfonietta. W 2014 r. był asystentem Lorina Maazela w ramach Castleton Festival. W 2007 r., jako dyrektor muzyczny Mińskiej Orkiestry Festiwalowej, sam zorganizował kilka festiwali, m.in. muzyki barokowej poświęcony A. Vivaldiemu oraz muzyki współczesnej – dedykowany młodym kompozytorom białoruskim i europejskim. W 2013 r. był głównym dyrygentem jednego z najbardziej prestiżowych festiwali muzycznych Białorusi – Magutny Boza (Bóg Wszechmogący) w Mohylewie.
Występował z wieloma wybitnymi solistami, takimi jak m.in. Boris Berezowsky, Geneviève Strosser, Marco Blaauw czy Szymon Nehring. Prowadził koncerty z udziałem światowej sławy muzyków jazzowych, wśród których można wyróżnić takie nazwiska, jak m.in. Chick Corea, Brandford Marsalis, Arturo Sandoval, Jamie Cullum.
Laureat I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. J. Vitola w Rydze (2009), podczas którego wystąpił z Łotewską Państwową Akademicką Orkiestrą Symfoniczną oraz Łotewskim Chórem Narodowym i Chórem Radiowym. Podczas Międzynarodowego Turnieju Dyrygentury Chóralnej W stronę polifonii we Wrocławiu (2011), prócz I lokaty, uzyskał wszystkie nagrody dodatkowe (nagrodę publiczności, nagrody specjalne ambasad włoskiej i niemieckiej, nagrodę specjalną za najlepszą interpretację muzyki polskiej). W 2013 r. został finalistą Konkursu dla Młodych Dyrygentów w Petersburgu. Otrzymał nagrody państwowe Białorusi, Polski, Holandii.
Od sezonu 2021/2022 jest dyrektorem artystycznym Filharmonii Krakowskiej im. Karola Szymanowskiego.