Quatuor Modigliani / Paul Meyer / Victor Julien-Laferrière - NOSPR

To Mozart odkrył niezwykły urok kameralnego kwintetu, przełamując jedną z najbardziej charakterystycznych „norm” gatunkowych epoki klasycyzmu, jaką był kwartet smyczkowy. Zaproponował też jego rozwój w dwóch nurtach: w mistrzowskich sześciu Kwintetach smyczkowych intensyfikując i zagęszczając brzmienie poprzez dołączenie do kwartetu drugiej altówki (na której zresztą sam grywał), zaś w cudownym Kwintecie klarnetowym (i we wcześniejszym waltorniowym) „łamiąc” brzmienie smyczków instrumentem dętym (tradycja broken consort). Romantycy podjęli oba kierunki, zaś program koncertu obejmuje dwa arcydzieła – absolutne „szczyty” obu nurtów. Swój późny Kwintet klarnetowy h-moll (1891) Johannes Brahms skomponował urzeczony brzmieniem klarnetu Richarda Mühlfelda, muzyka książęcej orkiestry z Meiningen – i dziełem tym wzbudził najwyższy zachwyt. Franz Schubert tworzył swój ostatni kameralny utwór, wielki Kwintet smyczkowy C-dur (1828) z dwiema wiolonczelami (i jedną altówką), kierując się wyłącznie wewnętrzną potrzebą, można powiedzieć: „sobie a muzom” – i nie doczekał jego wykonania. Dziś, wsłuchując się w muzykę wariacji zamykających Kwintet klarnetowy Brahmsa, być może najpiękniejszych w całej jego twórczości, czy też poddając się czarowi nieziemskiego Adagia z Kwintetu smyczkowego Schuberta chciejmy dostrzec, jakie to niezwykłe szczęście móc wysłuchać właśnie tych obu wspaniałych dzieł podczas jednego koncertu.

Stanisław Kosz

Czas trwania koncertu ok. 100 min.