Grigory Sokolov / Festiwal Katowice Kultura Natura - NOSPR

O tym , że „romantyzm niejedno miał imię”, przekonuje nas porównanie sztuki muzycznej Roberta Schumanna i Fryderyka Chopina, dwóch wielkich twórców urodzonych w tym samym, 1810 roku. Dla Schumanna, szczególnie tego „wczesnego”, źródła muzyki tkwiły głównie w literaturze („kontrapunktu uczyłem się u Jean Paula” – miał powiedzieć), podczas gdy muzyka Chopina wyrastała z... muzyki. W tym sensie Schumann bliższy był heterogenicznej „romantyczności”, Chopin zaś... klasyczności. Dobitnie ukazują nam to obie wielkie formy: Fantazja C-dur Schumanna, jakby „wypływająca” z uduchowionego poetyckiego motto Friedricha Schlegla – i Chopinowska Sonata b‑moll, której pierwszy, inicjalny gest odsyła nas wprost do ostatniej Sonaty c-moll op. 111 Beethovena, zaś rozpędzony temat pierwszy do... Symfonii g-moll KV 550 Mozarta! Chciałoby się rzec: sonata QUASI UNA FANTASIA Schumanna – wobec niezwykłej, lecz jednak SONATY Chopina. A jako dopełnienie – miniatury: „wiedeńska” Arabeska Schumanna, trochę w stylu Salonstücku – i na przeciwległym biegunie usytuowane, poetyckie i natchnione „paryskie” Nokturny op. 32 Chopina. W istocie, romantyzm niejedno miał imię...