Tomasz Sikorski - NOSPR

Tomasz Sikorski, urodzony 19 V 1939 w Warszawie, zmarł 13 XI 1988 w Warszawie, kompozytor i pianista, syn Kazimierza Sikorskiego. 

Studiował w PWSM w Warszawie: 1956–62 kompozycję pod kierunkiem ojca (uzyskując dyplom z odznaczeniem) oraz 1956–61 fort. u Z. Drzewieckiego. W latach 1961–63 jego zainteresowania koncentrowały się wokół muzyki elektronicznej; powstały wówczas utwory z wykorzystaniem taśmy magnetofonowej: „Antyfony” i „Echa II”, za które uzyskał wyróżnienie na V Konkursie Młodych ZKP. W 1965, dzięki stypendium rządu francuskiego, studiował u N. Boulanger w Paryżu. 1963–68 wykładał instrumentację i czytanie partytur w PWSM w Warszawie. 1963, obok Z. Krauzego i J. Tilbury’ego, był jednym z inicjatorów powstania „Warsztatu Muzycznego”, zespołu wykonującego muzykę współczesną W 1967 założył zespół Ad novum, którego stały skład, oprócz kompozytora, tworzyli: Z. Rudziński (fort.), A. Wojakowski (fl.) i K. Woźniak (perk.). 

Tomasz Sikorski był utalentowanym pianistą, występował na festiwalach MTMW w Sztokholmie (1966), Atenach (1979) i Brukseli (1981) oraz wielokrotnie na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” jako wykonawca własnych utworów. 1965–74 brał udział w pracach komisji repertuarowej festiwalu „Warszawska Jesień”, 1971–74 był jej przewodniczącym, 1973–75 członkiem Zarządu Gł. ZKP. 1975–76 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium Senior Fulbright Program. Działał wówczas w ColumbiaPrinceton Electronic Music Center w N. Jorku, gdzie skomponował utwór „Samotność dźwięków”, oraz w Electronic Music Studio w Yale University w New Haven. W latach 80. koncentrował się na pracy kompozytorskiej. 

Źródło: pwm.com.pl