Michiyoshi Inoue - NOSPR
Michiyoshi Inoue
Studiował w Tōhō Gakuen School of Music, kształcąc się pod kierunkiem Hideo Saito. W 1970 r. objął stanowisko asystenta dyrygenta Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra. Rok później otrzymał I nagrodę w Konkursie Dyrygenckim im. Guida Cantellego w Mediolanie.
W latach 1977–1982 pełnił funkcję I dyrygenta gościnnego New Zealand Symphony Orchestra, a w latach 1983–1988 piastował stanowisko dyrektora muzycznego New Japan Philharmonic Orchestra. Zasłynął wówczas jako dyrygent operowy, z powodzeniem prowadząc m.in. Madame Butterfly G. Pucciniego, Iris P. Mascagniego i dzieła W.A. Mozarta. Od 1990 do 1998 r. był dyrektorem muzycznym Kyoto Symphony Orchestra, z którą w maju 1997 r. odbył obfitujące w sukcesy tournée po Europie (m.in. koncert w ramach Festiwalu Praska Wiosna).
Współpracował z wieloma orkiestrami o międzynarodowej renomie, ze szczególnym uwzględnieniem zespołów niemieckich, m.in. Rias Symphonie-Orchester Berlin, NDR Elbphilharmonie Orchester, Gürzenich-Orchester Köln i Dresdner Philharmonie. Ponadto występował też z Orchestre National de France, Royal Liverpool Philharmonic Orchestra, RTÉ National Symphony Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra of Flanders, Filarmonica della Scala, Orquestra Gulbenkian, Orquesta Sinfónica de RTVE, KBS Symphony Orchestra, Budapest Festival Orchestra.
Szczególne uznanie wśród krytyki i publiczności zdobyły jego koncerty z Münchner Philharmoniker i Gidonem Kremerem, wykonanie IX Symfonii G. Mahlera (1993) i IV Symfonii tego kompozytora z sopranistką Sylvią McNair (1994). Kierując New Japan Philharmonic Orchestra, zainicjował również cykl pt. Concert Opera, w ramach którego w 2000 r. wystawiono Rycerskość wieśniaczą P. Mascagniego i Pajace R. Leoncavalla, w 2001 r. – Die tote Stadt E.W. Korngolda, a w 2002 r. – Ariadnę na Naksos R. Straussa.
W sezonach 2006/2007 i 2007/2008 wielokrotnie dyrygował symfoniami D. Szostakowicza w Rosji, Rumunii i Japonii. W latach 2007–2018 był dyrektorem muzycznym Orchestra Ensemble Kanazawa, a w latach 2014–2018 pełnił funkcję I dyrygenta Osaka Philharmonic Orchestra.
Dzięki współpracy z reżyserem teatralnym Hideki Nodą poprowadził spektakl Le Nozze di Figaro – What The Gardener Saw i czuwał nad wykonaniem Mszy L. Bernsteina podczas Międzynarodowego Festiwalu w Osace (2017).
Dokonał m.in. nagrań IV, V i VI Symfonii G. Mahlera z udziałem Royal Philharmonic Orchestra, a także rejestracji płytowych pt. Shostakovich: Complete Symphonies at Hibiya Public Hall (12 albumów), które uzyskały nagrodę specjalną Record Academy Award 2017 w Japonii.
