Marc Coppey - NOSPR

Wiolonczelista cieszący się uznaniem międzynarodowego środowiska muzycznego. W 1988 r. uzyskał I lokatę i nagrodę specjalną za najlepszą interpretację utworów J.S. Bacha podczas Konkursu Bachowskiego w Lipsku. Niedługo potem zadebiutował w Moskwie i Paryżu, wykonując wraz z Yehudim Menuhinem i Viktorią Postnikovą Trio fortepianowe P. Czajkowskiego. W 1989 r., na zaproszenie Mścisława Rostropowicza, wziął udział w festiwalu Rencontres Musicales d’Évian, co miało ogromny wpływ na dynamiczny rozwój jego dalszej kariery artystycznej.
Jako solista regularnie koncertuje z czołowymi orkiestrami prowadzonymi przez światowej sławy dyrygentów, takich jak m.in.: Eliahu Inbal, Yan Pascal Tortelier, Emmanuel Krivine, Alan Gilbert, Christian Arming, Lionel Bringuier, Pascal Rophé, Philippe Bender, Paul McCreesh, Yutaka Sado, Kirill Karabits.
W 2021 r. był artystą-rezydentem Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música, z którą wykonał m.in. koncerty wiolonczelowe kompozytorów różnych epok (E. Elgara, A. Dvořáka, D. Szostakowicza, H. Dutilleux) pod dyrekcją Christiana Zachariasa, Vassily’ego Sinaisky’ego, Stefana Bluniera i Johna Storgårdsa.
Stale występuje w Europie, obu Amerykach i Azji. W swoim dorobku ma liczne koncerty w najbardziej prestiżowych salach koncertowych i ośrodkach muzycznych na całym świecie, wśród których można wyróżnić m.in.: Wigmore Hall, Concertgebouw, Salle Pleyel, Konzerthaus Berlin, Théâtre des Champs-Élysées, Théâtre du Châtelet, Philharmonie de Paris, Palais des Beaux-Arts de Lille, Rudolfinum, Casals Hall, Filharmonię Petersburską i Wielką Salę Konserwatorium Moskiewskiego. Jest zapraszany do udziału w festiwalach w Montpellier, Strasburgu, Besançon, La Roque-d’Anthéron, Monte Carlo, Nantes, Lizbonie, Lipsku, Stuttgarcie, Kuhmo, Korsholm, Prades, West Cork.
Wielką uwagą darzy muzykę kameralną, nieustannie poszerzając swój repertuar wykonawczy. Na swoim koncie ma szereg koncertów z artystami i zespołami tej miary, co: Maria João Pires, Stephen Kovacevich, Nicholas Angelich, Kun-Woo Paik, Nelson Goerner, Augustin Dumay, Vadim Gluzman, Viktoria Mullova, Valeriy Sokolov, Ilya Gringolts, Tedi Papavrami, Emmanuel Pahud, Modigliani Quartet, Quatuor Ébène czy Pražák Quartet. W latach 1995–2000 współtworzył Ysaÿe Quartet.
Jego bogaty repertuar, zróżnicowany gatunkowo i stylistycznie, obejmuje m.in. Suity na wiolonczelę solo J.S. Bacha, mniej znane dzieła twórców wielu narodowości oraz utwory współczesne takich kompozytorów, jak m.in.: L. Auerbach, H. Dufourt, F. Durieux, I. Fedele, P. Hurel, M. Jarrell, J. Lenot, B. Mantovani, M. Monnet, B. Pauset, E. Poppe, J.M. Staud i E. Tanguy. W marcu 2015 r. wziął udział w prawykonaniu 10 kompozycji na wiolonczelę solo wiodących twórców muzyki najnowszej, które zaprezentował podczas koncertu poświęconego twórczości Pierre’a Bouleza w Philharmonie de Paris.
Na swoim koncie ma liczne nagrania płytowe wydane m.in. przez wytwórnie Naïve, Decca, Harmonia Mundi, K617, Mirare, Aeon, Praga, Accord i Audite, które zostały entuzjastycznie przyjęte przez międzynarodową krytykę i otrzymały najwyższe oceny renomowanych magazynów muzycznych (m.in. BBC Music Magazine i Le Monde de la musique).
Prócz intensywnego życia koncertowego prowadzi również działalność pedagogiczną jako wykładowca Konserwatorium Paryskiego i licznych kursów mistrzowskich na całym świecie. Jest dyrektorem artystycznym festiwalu Les Musicales de Colmar i dyrektorem muzycznym formacji Zagrebački solisti. W 2014 r. został odznaczony Orderem Sztuki i Literatury w randze oficera.
Urodził się w Strasburgu, gdzie studiował w tamtejszym Konserwatorium. Następnie kształcił się w Konserwatorium Paryskim i Indiana University Bloomington. Gra na wiolonczeli wykonanej przez Matteo Goffrillera (1711).