Czas na dokonanie płatności: 00:00
Ta strona korzysta z plików cookie. Dalsze korzystanie z naszego serwisu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies. Przeczytaj więcej.
Bilety
Logo 1 Logo 2 Logo 3 Logo 4

Hugh Cutting - NOSPR

Hugh CuttingKontratenor

fot. Olivia da Costa

Hugh Cutting ukończył studia w Royal College of Music, gdzie był członkiem International Opera Studio. Był też stypendystą St John’s College w Cambridge. Wraz z dyplomem ukończenia studiów, otrzymał z rąk Króla Karola III Złoty medal im. Sourindry Mohun Tagore. Jesienią 2021 r. Hugh został pierwszym kontratenorem nagrodzonym Kathleen Ferrier Award. Jest również pierwszym kontratenorem, który otrzymał tytuł BBC New Generation Artist (2022-24). 

Pośród jego niedawnych występów operowych znajdziemy debiut w Opernhaus Zürich z madrygałami Monteverdiego w baletowej adaptacji Christiana Spucka, rolę Uchodźcy w Flight Dove’a, czy Bertardia w Rodelindzie Händla z RCM International Opera Studio. Najważniejsze plany na przyszłość to m.in. debiut w Teatro alla Scala w roli Corinda w nowej produkcji Orontei Cestiego, jak również występy w  Grange Park Opera, czy Garsington Opera. 

Z wielu przedsięwzięć koncertowych w karierze Hugh Cuttinga na szczególną uwagę zasługują np. dwa występy w Carnegie Hall, pierwszy z Pasją wg św. Mateusza Bacha, a drugi z solowym programem kantat tegoż kompozytora, z towarzyszeniem Orchestra of St Luke’s pod batutą Bernarda Labadiego; liczne występy w Wigmore Hall z udziałem Iestyna Daviesa i Ensemble Guadagni, La Nuova Musica, The English Concert, czy The Sixteen; Pasja wg św. Mateusza Bacha z Fińską Orkiestrą Radiową i Orchestra of the Age of Enlightenment; Oratorium na Boże Narodzenie Bacha z Monteverdi Choir & Orchestras pod batutą Johna Eliota Gardinera; prapremiera z BBC Philharmonic; Ody dla Królowej Purcella z The English Concert i Kristianem Bezuidenhoutem, czy Mesjasz Händla z The Sixteen oraz City of Birmingham Symphony Orchestra. Hugh uczestniczył w X edycji programu  Jardin des Voix prowadzonego przez Les Arts Florissants, a jego występ w roli Arsace w operze Partenope Händla pod batutą Williama Christie spotkał się z uznaniem krytyków. 

W sezonie 2023/24, Hugh ponownie pracuje z Les Arts Florissants i Williamem Christie, przygotowując niejeden wspólny projekt, m.in. rolę Polinesso w Ariodante Händla, solowy program włoskich arii barokowych w Philharmonie de Paris, czy program wykonywany w duecie z Carlo Vistolim w Wigmore Hall. Jego dalsze przedsięwzięcia w tym sezonie to: europejska trasa koncertowa z Oratorium na Boże Narodzenie Bacha z towarzyszeniem Orchestra of the Age of Enlightenment i Masaakiego Suzuki; Pasja wg św. Mateusza Bacha z Wiener Symphoniker i Matthew Hallsem, a także w trasie z Collegium Vocale Gent i Philippem Herreweghe; Msza h-moll Bacha z Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin i Vladimirem Jurowskim; Mesjasz Händla z Les Arts Florissants i Paulem Agnew oraz z Royal Liverpool Philharmonic i Bernardem Labadie; dwie trasy z Il Pomo d’Oro, w tym rola Arsace w Berenice Händla w Madrycie i Paryżu; solowy program kantat Bacha z Dunedin Consort, i wreszcie Chłopiec w operze Written on Skin George’a Benjamina z Stavanger Symphony Orchestra pod batutą samego kompozytora. 

Hugh pokłada duże nadzieje na przyszłość w obszarze pieśni, w którym zamierza poszerzać możliwości repertuaru kontratenorowego. W sezonie 2022/23 przedstawiał recitale w Wigmore Hall oraz na Ryedale Festival, które zostały utrwalone w postaci nagrań, stanowiących wkład Hugh w program BBC New Generation Artist i przeznaczonych do emisji na falach BBC Radio 3. W bieżącym sezonie, Hugh powraca do Wigmore Hall, a kolejny festiwal, na którym można go usłyszeć to Oxford International Song Festival. Często współpracuje z pianistą George’em Irelandem, lutnistą Dannym Murphym oraz kompozytorem Piersem Connorem Kennedym, przygotowując wraz z nimi zarówno recitale, jak i koncerty. 

Hugh nagrał Ody królewskie i Ody urodzinowe dla Królowej Marii Purcella z King’s Consort pod batutą Roberta Kinga, u boku Iestyna Daviesa i Carolyn Sampson, a także Lament (Ach, dass ich Wassers g`nug hätte) z Iestynem Daviesem i Fretwork dla Signum Classics. 

100

Potrzebujemy podstawowych danych
0
Loading