Henrik Schaefer - NOSPR

Jeden z najważniejszych opiniotwórczych szwedzkich dzienników „Expressen” napisał o Henriku Schaeferze: „Tak jak życzył sobie Wagner: orkiestra pozostaje niewidoczna i w żaden sposób nie ingeruje w relację między śpiewakami a publicznością. Jej uwodzicielskie portamenti przekuwają leitmotivy w czyste złoto. Dyrygent Henrik Schaefer nie tylko potrafi to zrobić, ale także wie, jak uczynić swoją interpretację tak niezwykle przekonującą!”.

Urodzony w niemieckim Bochum muzyk rozpoczął karierę dyrygencką jako asystent Claudia Abbado. W latach 2014–2020 pełnił funkcję dyrektora muzycznego Opery w Göteborgu, gdzie kierował uznanymi produkcjami Wesela Figara i Czarodziejskiego fletu Mozarta, Daphne Richarda Straussa, Hamleta Thomasa czy Madame Butterfly Pucciniego. Wcześniej Henrik Schaefer był pierwszym dyrygentem gościnnym Orkiestry Symfonicznej w Hiroszimie (2004–2011) oraz głównym dyrygentem Wermland Opera w Karlstadzie, gdzie zdobył międzynarodowe uznanie, prowadząc wykonanie całego cyklu Pierścienia Nibelunga na instrumentach historycznych. Obszerne badania nad praktyką wykonawczą w grze na instrumentach strunowych z XIX wieku przeprowadził już podczas wystawienia Parsifala – swojego debiutu na scenie w Karlstadzie.

Jest stałym gościem scen operowych i estrad symfonicznych na całym świecie. Przygotowując programy koncertów, produkcje operowe czy nagrania chętnie sięga po dzieła twórców mało znanych, takich jak Elfrida Andrée, Wilhelm Stenhammar, Joachim Raff i August Klughardt.

Od sezonu 2021/2022 Henrik Schaefer ma możliwość rozwijania pasji do romantycznej praktyki wykonawczej jako dyrektor muzyczny i główny dyrygent Folkoperan w Sztokholmie. Na potrzeby swoich pierwszych produkcji: Don Carlosa (w reżyserii Tobiasa Theorella) i Normy (w reżyserii Eirika Stybø) zainicjował powstanie orkiestry instrumentów z epoki, dla której sam stworzył aranżacje. Kontynuacją tych działań w sezonie 2023/2024 jest Kopciuszek – opera Rossiniego jest grana na jelitowych strunach czy pianoforte. Henrik Schaefer dyryguje również nowym spektaklem muzycznym opartym na powieści Juliana Barnesa The Noise of Time. Jego angaże w tym sezonie obejmują też występy z NOSPR i Orkiestrą Filharmonii Południowej Danii.

Wśród gościnnych koncertów Henrika Schaefera na międzynarodowych scenach warto wymienić występy z Duńską Orkiestrą Narodową, Holenderską Orkiestrą Filharmoniczną, Orkiestrą Symfoniczną Mozarteum w Salzburgu, Orkiestrą Symfoniczną Tokyo Metropolitan, New Japan Philharmonic, Hongkońską Orkiestrą Symfoniczną i Flandryjską Orkiestrą Symfoniczną. Dyrygował spektaklami w Operze w Lipsku (Wesele Figara), Operze w Hongkongu (Latający Holender), wiedeńskiej Volksoper (Czarodziejski flet) i Tokyo Metropolitan Theatre (Traviata z Orkiestrą Symfoniczną Yomiuri Nippon).

Henrik Schaefer studiował grę na altówce w Folkwang Universität der Künste w Essen oraz u Ulricha Kocha i Kim Kashkashian we Freiburgu. W 1991 roku w wieku 22 lat został najmłodszym członkiem Orkiestry Filharmonii Berlińskiej. Dzięki temu pracował pod batutą dyrygenckich gwiazd epoki, takich jak Carlos Kleiber, Sergiu Celibidache, Riccardo Muti, Seiji Ozawa, Lorin Maazel czy Bernard Haitink. W tym czasie studiował także dyrygenturę u Volkera Rohde w Hochschule für Musik und Theater w Lipsku (1994–1998). W 2000 roku Claudio Abbado mianował go swoim asystentem w Filharmonii Berlińskiej, gdzie Schaefer współpracował z Maestro w wykonaniach Tristana i Izoldy, Parsifala, Falstaffa, a także symfonii Mahlera i Brucknera. Po odejściu Abbado z Berlina w 2003 roku Henrik Schaefer postanowił całkowicie poświęcić się dyrygenturze – decyzję tę szybko przypieczętował sukcesem Święta wiosny, które przygotował wraz z Orkiestrą Gewandhaus w Lipsku i Baletu Lipskiego (zarejestrowanym na DVD przez wytwórnię Arthaus).

Dyrygent wspiera młodych instrumentalistów i śpiewaków, prowadząc zajęcia w ramach Dutch National Opera Academy oraz na Uniwersytecie Hanyang w Seulu; wykłada również dyrygenturę orkiestrową w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Sztokholmie.