Dietrich Henschel - NOSPR

Baryton Dietrich Henschel jest śpiewakiem o szerokim repertuarze, obejmującym zarówno  utwory z  początków opery barokowej – jak i te, zaliczane do ścisłej współczesnej awangardy. Debiutował podczas Monachijskiego Biennale tytułową rolą opery Michèle Réverdy´ego “Le Precepteur“. W operze kilońskiej powierzano mu wiele klasycznych ról, takich jak Papageno, Figaro-hrabia, role Pelleasa, Orfeusza Monteverdiego i Henze´a Prinz von Homburg (Książę Homburga). Prawdziwa międzynarodowa kariera Dietricha Henschela rozkwitła partią w „Doktorze Fauście ” Busoniego w Lyonie i „Księciem Homburga” Henze’a w Deutsche Oper Berlin.. Niebawem zaczęły napływać zaproszenia z liczących się w europejskich  teatrów operowych.

Dietrich. Henschel dysponuje obszernym  repertuarem, począwszy od Rossiniego “Il Barbiere di Siviglia“,  partii Wolframa w operze “Tannhäuser“ Wagnera, Monteverdiego “Il ritorno d´Ulisse in Patria“, Kreneka “Karl der V“, Mozarta “Don Giovanni“, Beckmessera w wagnerowskim “Die Meistersinger von Nürnberg”, poprzez Berga w “Wozzeck“ i  dr Schoena   w “Lulu“ , Golauda w “Pelleas et Melisande“ Debussy’ego i Nicka Shadow w “The Rakes Progress“ Stawińskiego – aż po role tytułowe w “Oedipe“ Enecu czy “Orest“ Manfreda Trojahna. Ostatnio został zapamiętany w partii  Kunrada w“Feuersnot“ i Johanaana w “Salome“ -  dwóch operach Richarda Straussa.

Obok oper, o sukcesach Dietricha Henschela jako interpretatora pieśni  i śpiewaka oratoriów mówią liczne nagrania. Jego współpraca z dyrygentami światowej sławy, takimi  jak  Gardiner, Harnoncourt, Herreweghe lub Colin Davis jest udokumentowana na wielu płytach CD i DVD.

W śmiałej próbie wizualizacji treści literackich i ładunku emocjonalnego pieśni, które  śpiewa, Pan Dietrich Henschel. przekracza odważnie granice między muzyką, teatrem i mediami wizualnymi. W roku 2010 zaprezentował sceniczną wersję Schwanengesang Schuberta, którą zaprosiły do swego repertuaru znane teatry europejskie, takie jak  La Monnaie, Theater an der Wien czy Komische Oper.

  W roku 2013 w Tonhalle Dusseldorf miała miejsce premiera jego projektu filmowego “IRRSAL”, z angielskim tytułem “forbidden prayers – triptych of illicit love”, w reżyserii   Clary Pons, który wprowadza nas w meandry miłosnych intryg, odwieczne wątpliwości związane ze sprawami winy i poświęcenia – zawarte w pieśniach symfonicznych,