Axelle Fanyo - NOSPR

Axelle Fanyo „nie tylko wciela się w postać, ale też przedstawia nam całą opowieść. Widać wyraźnie, że narrację doprowadziła do rangi sztuki, co z kolei nadaje jej śpiewowi zupełnie nowy wymiar” – pisał o francuskiej sopranistce internetowy magazyn „Forum Opéra”. Chęć odkrywania różnych obszarów oraz „pełen charyzmy, piękny głos prawdziwej gwiazdy” (jak oceniła ją Renée Fleming) gwarantują młodej artystce rozpoznawalność tak w świecie opery, jak i w salach koncertowych. Bez wątpienia jest wschodzącą gwiazdą wokalistyki, o czym świadczą liczne nagrody, takie jak Grand Prix Konkursu im. Nadii i Lili Boulanger w 2021 roku, prestiżowa nagroda Kaleidoscope czy nagroda Young Artist przyznana na International French Song Competition,

Axelle Fanyo ukończyła muzykologię na Sorbonie oraz grę na skrzypcach (z licznymi nagrodami) w Conservatoire La Courneuve. Następnie podjęła studia pod kierunkiem Glenna Chambersa w Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris (CNSMDP), gdzie uzyskała dyplom magisterski. Uczestniczyła w warsztatach Opera Fuoco pod kierunkiem Davida Sterna, a w 2019 roku także w programie SongStudio prowadzonym przez Renée Fleming w Carnegie Hall. Wytwórnia Deutsche Grammophon zaprosiła ją do dokonania pierwszych nagrań solowych (z repertuarem obejmującym utwory Kurta Weilla, Maurice’a Ravela i Williama Bolcoma) w ramach swojego programu Rising Star. Tak samo brzmiący tytuł („Wschodząca Gwiazda) Fanyo otrzymała też jako uczestniczka programu European Concert Hall Organisation (ECHO), dzięki któremu w sezonie 2023/2024 da około piętnastu recitali na najważniejszych scenach Europy, takich jak Musikverein w Wiedniu, londyńskie Barbican Centre, Elbphilharmonie w Hamburgu, Philharmonie de Paris czy Concertgebouw w Amsterdamie.

Oprócz wspomnianej trasy recitalowej po Europie w sezonie 2023/2024 Axelle Fanyo zadebiutuje w dwóch rolach: jako Tosca w Théâtre Impérial w Compiègne, a następnie podczas tournée po Francji, oraz jako tytułowa Luiza Miller w operze Giuseppe Verdiego na deskach Opéra Grand Avignon. Ponadto zaśpiewa rolę Matki w prapremierze współczesnej opery Justice Hèctora Parry w Grand Théâtre de Genève. Jej plany koncertowe i recitalowe obejmują wykonanie Sieben frühe Lieder Albana Berga, utworów Arnolda Schönberga: pieśni z op. 2 i II Kwartetu smyczkowego (opactwo Royaumont), a także partii narratorki w Historii żołnierza Igora Strawińskiego wykonywanej wraz Orchestre de Paris pod batutą Samy’ego Rachida.

Do jej najważniejszych występów w ostatnim czasie można zaliczyć debiut w Philharmonie de Paris, w La Damoiselle élue z towarzyszeniem Orchestre de Paris pod batutą Esy-Pekki Salonena. Na zaproszenie tego dyrygenta zaśpiewała także rolę Refki w operze Adriana Mater Kaiji Saariaho w Davies Symphony Hall z towarzyszeniem San Francisco Symphony Orchestra w reżyserii Petera Sellarsa. W amsterdamskiej sali Concertgebouw debiutowała recitalem z pianistą Juliusem Drakiem, z którym jeszcze w tym sezonie spotka się ponownie podczas recitali w Londynie i na Wyspach Kanaryjskich. Śpiewała w produkcji We are eternal: Les mémoires fabuleuses de Lorenzo Da Ponte z muzyką Vicente Martína y Solera, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Gioachina Rossiniego i Antonia Salieriego w Opéra de Massy, a także w Opéra de Dijon i Théâtre de Caen. Dała recitale w Orangerie du Parc de Bagatelle, na Festival des Nuits Romantiques, w Opéra Comique, a także w Paris Music Factory.

Na scenie można ją było zobaczyć w komediobalecie Chory z urojenia Molièra z muzyką Charpentiera w roli Flore wraz z Hervém Niquetem i jego barokową grupą Le Concert Spirituel, a także w komedii lirycznej Przygody Barona Münchausena jako Baronową – najpierw na scenie Théâtre Impérial w Compiègne, a następnie podczas tournée po Francji. Wykonywała rolę Junony w La Divisione del Mondo Giovanniego Legrenziego w Filharmonii Kolońskiej w spektaklu z Les Talens Lyriques, który poprowadził Christophe Rousset, jak również partię Pulcherii w Le amazzoni nell'isole fortunate Carlo Pallavicino. Jej repertuar obejmuje też role Czwartej Dziewczyny w Elektrze (Opéra de Toulouse) oraz Leili w I Was Looking at the Ceiling and Then I Saw the Sky Johna Adamsa (Opéra National de Lyon).

W repertuarze koncertowym Axelle Fanyo znajdziemy m.in. Niemieckie Requiem Johannesa Brahmsa, Rückert-Lieder Gustava Mahlera, a także Il tramonto Ottorina Respighiego, Vier letzte Lieder Richarda Straussa czy La Dame de Monte Carlo Francisa Poulenca. Daje recitale z takimi pianistami jak Julius Drake, Tanguy de Williencourt, Kunal Lahiry czy Adriano Spampanato, goszcząc w znakomitych salach od Wigmore Hall, La Seine Musicale i Philharmonie de Paris po Musée d 'Orsay. Pośród jej nagrań znajdziemy Mélodies persanes Camille’a Saint-Saënsa w Palazzetto Bru Zane z Orchestre de Capitole de Toulouse pod batutą Leo Hussaina, a także wybór mélodies Henriego Duparca dla B Records we współpracy z Académie Orsay-Royaumont.