Aktualność - NOSPR

We współpracy z Dwójką – Programem 2 Polskiego Radia uruchamiamy akcję Dwójka w NOSPR, NOSPR w Dwójce. Od 19 marca codziennie o godz. 12.00 i 21.00 będzie można na stronie internetowej dwojka.polskieradio.pl posłuchać najlepszych zarejestrowanych koncertów Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia.

Dzisiejszy poranek umilą nam dzieła pełne słowiańskiej i bałkańskiej energii! Wysłuchamy utworów Smetany, Czajkowskiego i Chaczaturiana. A wieczór spędzimy z dziełami pełnymi folklorystycznych inspiracji - Bartók, Brahms, Enescu!

Posłuchaj:

godz. 12.00

Bedřich Smetana – Uwertura do opery „Sprzedana narzeczona”

Piotr Czajkowski – Wariacje na temat rokokowy op. 33,

Aram Chaczaturian – Suita z baletu „Gajane”

Wykonawcy:

Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia

Tadeusz Wojciechowski – dyrygent

 Adam Krzeszowiec – wiolonczela

(Katowice, NOSPR, Sala in. G. Fitelberga, 22.02.2009)

***

godz. 21.00

Bela Bartók – 
IRapsodia na skrzypce i orkiestrę
II Rapsodia na skrzypce i orkiestrę

Johannes Brahms – III Symfonia F-dur op. 90

George Enescu – 
Rapsodia rumuńska A-dur op. 11 nr 1
Rapsodia rumuńska D-dur op. 11 nr 2

Wykonawcy:

Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia

Lawrence Foster – dyrygent

Mihaela Costea – skrzypce,

(Katowice, NOSPR, 14.01.2016)

"Najkrótsza z symfonii Brahmsa, Trzecia (1883), wzbudziła zachwyt doskonałością i głębią natchnienia. Bliscy przyjaciele kompozytora, chcąc przedstawić swój entuzjazm, uciekali do obrazów poetyckich: natury, światła i cienia, pobożności ludowej, perły melancholijnej, heroicznej walki, ukojenia, pogodzenia się z losem. Symfonia, po dwóch wcześniejszych – jednej wzniosłej i drugiej pastoralnej – ma charakter iście stoicki. Zbudowana jest wokół dewizy Frei aber froh („wolny, ale zadowolony” – F/As/F), co jest trawestacją motta życiowego Josepha Joachima Frei aber einsam („wolny, ale samotny” – F/A/E). Z tym łączy się multum motywów biograficznych. Ale ta wielka muzyka i bez tych anegdot daje ulotne szczęście estetycznej kontemplacji.  

George Enescu (1881-1941) oraz Béla Bartók (1881-1945) to w XX wieku najwięksi kompozytorzy swych narodów: rumuńskiego i węgierskiego. Obaj sięgali do rodzimego folkloru (Bartóka interesował także prawie cały obszar Bałkanów i Karpat). Folklor ów brzmiał wyzwalająco: jego żywiołowość była balsamem na rany fin de siècle’owego Weltschmerzu. A przy tym pomagał tworzyć nowe, modernistyczne style muzyczne. Wszystkie cztery rapsodie (Enescu z roku 1901, Bartóka – z 1928) dobitnie o tym świadczą."

Marcin Trzęsiok